L'amor és per qui lluita!


Ja torno a ser aquí,
on pensava que havia arribat
de la mà d'un altre.

Em sento a l'oasi del desig,
la tendresa, la bogeria, l'entrega.
...però em fa tan mal el pit...
com la prudència fa mal a la temerària,
la paciència a la impulsiva
i la templança a la visceral.

Tinc tanta por i el pànic em mira tan d'aprop,
que només tu i les teves mostres
podrien callar els meus fantasmes.

Però tu no hi ets, un altre cop ,
i torno a empassar-me les meves paraules
mentre tu fas cas omís,
seguint la meva falsa calma.


I t'espantes, esperes, t'apartes,
no fas res més que fer cas
de les meves tontes paraules,
les que proven de fer-ho bé,
una altra cop sola, sense saber res.

No diguis res, abraça'm, només abraça'm.
No hi ha qui m'entengui, 
però estima'm i fes-m'ho saber.

Després d'uns dies, tinc tanta por
de no poder tornar a viure sense tu,
que intento fugir abans de permetre-ho.

No diguis res, abraça'm, només abraça'm.
No hi ha qui m'entengui, 
però estima'm i fes-m'ho saber.

No tornis a deixar que fugi,
no vull estar lluny altre cop.

Abraça'm, només abraça'm,
no em deixis marxar,
que ja ho estàs fent 
i veig que de fets, res.









Recorda que, al final, 
només trionfarà
el qui va lluitar...


7 comentaris:

  1. Dolor debería ser sinónimo de amor,
    pues mientras se ama, se desea y se sueña,
    se desespera, se sufre y se despierta.
    Luchar si, pero por algo.

    Mucha suerte, mucha consciencia y mucho amor.

    Abrazos.

    ResponElimina
  2. M'agrada aquest poema, la repetició d'aquesta estrofa és un
    encert.

    No entraré en el relato en sí, cada uno siente ese temor según el grado de sensibilidad, autoestima, grado de aceptación, etc.

    En cuanto a la estructura me parece muy buena, no te repites en vocablos, salvo, a mi parecer, en el verbo "tornar", está bien encadenado y se lee sin tropiezo por la palabra llana sin imágenes a veces de difícil comprensión.

    Si acaso, en este verso suprimiría lo que reseño en negrita

    no vull tornar a estar lluny de tuya se sabe que es de él,
    y este otro:

    ja ho estàs tornant a fer

    Lo cambiaría por

    ja ho estàs fent

    Por lo que te decía, no abusar del verbo "tornar"
    I bé, estimada amiga, espero no et molestin les observacions.

    Petons
    ...........Carles

    ResponElimina
  3. Oye, mi amolcito, ¿no podrías traducirlo a castellanoooooo? Yo entiendo casi todo en catalán pero no estoy segura de traducirlo correctamente y de ahí tengo que pasarlo al franchute también... Anda, porfa, pero no me tardes tres semanas.... Jajaja.
    Es precioso cariño y éste sí cuadra con el libro. ¡Mil graciaaaas!
    Espero la traducción.
    Besazos de elefanta.

    ResponElimina
  4. Amor si, lluitar si,abraçar si...pero la por...no!
    Por de que?
    No fotis! We are superwomens!

    ResponElimina
  5. Miedo, mucho miedo. Al malentendido, a la mentira, a no entender, a estar colgada de quien no lo está, a repetir lo mismo, a estar sóla en compañía...
    Hay historias que se niegan a funcionar por mucho que muestres, por mucho que luches, por claro que expliques, por atenta que escuches. Técnicamente, hay lazos que están rotos igual que la confianza en que se basaban...

    ResponElimina
  6. ..........mmmmmmmmhhhhhh........tonteta....(aixó intenta ser una abraçada recomfortant)

    ResponElimina
  7. Amigo Luo, donde andas? te encuentro aca pero no entiendo nada :(

    Un abrazo del tamaño del mar...!

    ResponElimina

Digues, digues...